شبی با خود ترا
Shabe ba khod tura dar goshaye maikhana mekhwaham
Labat ra bar laban khewesh choon paimana mekhwaham
Nabashad joz dil-e wairan-e man shaistaye ishqat
Tura ay ganj napaida dar in wairana mekhwaham
Ghoroob zendagi amad beya ay ishq-e afsoongar
Ke khwab-e marg nazdik ast o man afsana mekhwaham
شبی با خود ترا در گوشه ای میخانه میخواهم
لبت را بر لبان خویش چون پیمانه میخواهم
نباشد جز دل ویران من شایسته ای عشقت
ترا ای گنج ناپیدا در این ویرانه میخواهم
غروب زندگی آمد بیا ای عشق افسونگر
که خواب مرگ نزدیک است و من افسانه میخواهم