شب چو در بستم
Shab cho dar bastam o mast az may nabash kardam
Mah agar halqa badar koft jawabash kardam
Didi an tark khata doshman janast mara
Gar ch omre ba khata dost hesabash kardam
Manzel mardome begana cho shod mardom chashem
An qadar gerya namodam ke kharabash kardam
Sharah dagh dil parwana cho goftam ba shama
Atashe dar dilash afganda o abash kardam
Gharq khoon bod o namimord ze hasrat farhad
Khwandam afsanaye shirin o khwabash kardam
Dil ke khonabaye gham o jigar goshaye dehar
Bar sar atash jor tu kababash kardam
Zendagi kardan man mordan tadriji bowad
Anche jan kanad tanam omr hesabash kardam
شب چو در بستم و مست از می نابش کردم
ماه اگر حلقه بدر کوفت جوابش کردم
ديدی آن ترک ختا دشمن جانست مرا
گر چه عمری به خطا دوست حسابش کردم
منزل مردم بيگانه چو شد مردم چشم
آن قدر گريه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
آتشی در دلش افگنده و آبش کردم
غرق خون بود و نمی مُرد زحسرت فرهاد
خواندم افسانه شيرين و خوابش کردم
دل که خونابه ی غم بود و جگر گوشه ی دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدريجی بود
آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم