روز و شبم (ز حادثات)
Ahd kardam ke degar mai nakhoram dar omor
Bajoz az imshab o farda shab o shabhaye degar
Dil nest kabotar ke cho barkhast neshinad
Az goshaye bame ke paridem, paridem
Ze hadesate jahanam hamin khosh amad o bas
Ke zesht o khoob o bad rozgar dar-gozar ast
Roz o shabam alam, Rizam sereshke gham
Begzashta omre man, ba chasme por nam
Maghroor o sar kash, khod khwah o bad mast
Ba ein hama aybash, dadam dil az dast
Man be gonaham tu bad gomani
Joz tu nakhaham tu ein nadani
Shaheda gowahe man range khazani sanam
Raftam ze koyat az daam moyat
Digar nayayam dar jostojoyat
Maho az safay qalb, konam akse royat sanam
عهد کردم که دگر می نخورم در عمر
بجز از امشب و فردا شب و شبهای دگر
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم
ز حادثات جهانم همين خوش آمد و بس
که زشت و خوب و بد روزگار درگذر است
روز و شبم الم، ریزم سرشک غم
بگذشته عمر من، با چشم پر نم
مغرور و سر کش، خودخواه و بد مست
با این همه عیبش، دادم دل از دست
من بی گناهم تو بد گمانی
جز تو نخواهم تو این ندانی
شاهدا گواهی من رنگی خزانی صنم
رفتم ز کویت از دام مویت
دیگر نیایم در جستجویت
محو از صفای قلب، کنم عکس رویت صنم