من مست و تو ديوانه
Ahd kardam ke degar mai nakhoram dar omor
Ba joz az imshab o farda shab o shabhaye degar
Man mast o tu dewana, ma ra ke barad khaana
Sad bar tura goftam kam khor do se paymana
[x2]
Dar shahr yake kas ra hoshyar namebinam
Har yak badtar az digar shorida o deewana
Man mast o tu dewana, ma ra ke barad khaana
Sad bar tura goftam kam khor do se paymana
Jana ba kharabat ah, ta lezat jan beni
Jan ra che khoshi bashad be sohbat-e janana?
Man mast o tu dewana, ma ra ke barad khaana
Sad bar tura goftam kam khor do se paymana
Az khana beroon raftam, mastem bapesh amad
Dar har nazarash mazmar sad golshan o kaashana
Man mast o tu dewana, ma ra ke barad khaana
Sad bar tura goftam kam khor do se paymana
عهد کردم که دگر می نخورم در عمر
بجز از امشب و فردا شب و شبهای دگر
من مست و تو ديوانه، ما را کی برد خانه
صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پيمانه
[x2]
در شهر يکی کس را هشيار نمی بينم
هر يک بتر از ديگر شوريده و ديوانه
من مست و تو ديوانه، ما را کی برد خانه
صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پيمانه
جانا بخرابات آ، تا لذت جان بينی
جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه
من مست و تو ديوانه، ما را کی برد خانه
صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پيمانه
از خانه برون رفتم، مستيم به پيش آمد
در هر نظرش مضمر صد گلشن و کاشانه
من مست و تو ديوانه، ما را کی برد خانه
صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پيمانه