گذشت آنکه تو سر خيل
Gozasht anke tu sarkhile dilbaran boodi
Khodaye ishqe man o yar digaran bodi
Gozasht anke ze dargahe khesh merandi
Mara ba talkhi o shirine digran bodi
Baghaire khateraye dilnawaz baqi nest
Az aan zaman ke tu sultan dilbaran bodi
Hanoz akse tu ba man sokhan konad ze aanroz
Ke sham anjoman mahe monzaran bodi
Cho fekr mardom nadan nashod, deregh anroz
Ke dilfreb cho afkar shaheran bodi
Ze sar gerani khoban rozgar marang
Tu ham ba ashiq dil khasta sar geran bodi
Ba roye khob tu piri stam namood aare
Ba hokme aanke tu niz az setamgaran bodi
Hanoz khanaye dil waqf ishq tust bya
Ke ein kharab hamanast kandaran bodi
گذشت آنکه تو سر خيل دلبران بودی
خدای عشق من و يار ديگران بودی
گذشت آنکه ز درگاه خويش ميراندی
مرا به تلخی و شيرين ديگران بودی
بغير خاطره يی دلنواز باقی نيست
از آن زمان که تو سلطان دلبران بودی
هنوز عکس تو با من سخن کند ز آنروز
که شمع انجمن ماه منظران بودی
چو فکر مردم نادان نشد، دريغ آنروز
که دلفريب چو افکار شاعران بودی
ز سر گرانی خوبان روزگار مرنج
تو هم به عاشق دل خسته سر گران بودی
بروی خوب تو پيری ستم نمود آری
به حکم آنکه تو نيز از ستمگران بودی
هنوز خانه ی دل وقف عشق توست بيا
که اين خرابه همانست کاندران بودی