در پيش بي دردان چرا
Dar peshe be dardan chura, faryade behasel konam?
Gar shekwaye daram ze dil, ba yaar sahebdil konam
Dar parda sozam hamcho gul, dar seena josham hamcho mol
Man shame raswa nestam, ta gerya dar mahfel konam
Awal konam andishaye, ta bargozinam peshaye
Akher ba yak paimana mai andesha ra batel konam
Ze anrosetanam jaam ra, an maiaye araam ra
Ta kheshtan ra lahzaye az kheshtan ghafel konam
Az gul shonidam boi o, mastana raftam soye o
Ta choon ghobar koye o, dar koye jaan manzel konam
Roshangari aflakyam, choon aftab az pakiyam
Khaki neyam ta khwesh ra sargarme aab o gul konam
Gharqe tamanaye tu-am, mawje ze daryaye tu-am
Man nakhle sarkash nestam, ta khana dar sahel konam
Danam ke an sarwe sahe, az dil nadarad agahi
Chande az gham dil choon rahe, faryade be hasel konam
در پيش بي دردان چرا، فرياد بيحاصل کنم؟
گر شکوه اي دارم ز دل، با يار صاحبدل کنم
در پرده سوزم همچو گل، در سينه جوشم همچو مل
من شمع رسوا نيستم، تا گريه در محفل کنم
اول کنم انديشه اي، تا برگزينم پيشه اي
آخر به يک پيمانه مي انديشه را باطل کنم
ز آنرو ستانم جام را، آن مايه آرام را
تا خويشتن را لحظه اي از خويشتن غافل کنم
از گل شنيدم بوي او، مستانه رفتم سوي او
تا چون غبار کوي او، در کوي جان منزل کنم
روشنگري افلاکيم، چون آفتاب از پاکيم
خاکي نيم تا خويش را سرگرم آب و گل کنم
غرق تمناي توام، موجي ز درياي توام
من نخل سرکش نيستم، تا خانه در ساحل کنم
دانم که آن سرو سهي، از دل ندارد آگهي
چند از غم دل چون رهي، فرياد بي حاصل کنم
دری 
English