من و دریا

دو ره سازیم و ره پیما، من و دریا، من و دریا
دو همراهیم و دو تنها، من و دریا، من و دریا
دو ره سازیم و ره پیما، من و دریا، من و دریا
دو همراهیم و دو تنها، من و دریا، من و دریا
زیک سرچشمه می آییم، زیک سرچشمه ی کوهی
به پایین ها از آن بالا، من و دریا، من و دریا
به پایین ها از آن بالا، من و دریا، من و دریا
—
من از وی شور می گیرم، وی از من شعر می گیرد
من از وی شور می گیرم، وی از من شعر می گیرد
دو پر شوریم و پر غوغا، من و دریا، من و دریا
دو پر شوریم و پر غوغا، من و دریا، من و دریا
دل او مست طوفان ها، دل من مست طغیان ها
دو سرمستیم و پر سودا، من و دریا، من و دریا
غزل می خواند و من هم، فغان می سازد و من هم
دو شاعر، دو دل شیدا، من و دریا، من و دریا
دو شاعر، دو دل شیدا، من و دریا، من و دریا
—
به یاد یار می نالیم، یار آرزوها مان
به یاد یار می نالیم، یار آرزوها مان
دو مجنونیم در صحرا، من و دریا، من و دریا
دو مجنونیم در صحرا، من و دریا، من و دریا
نه باک سد ره داریم و نه باک از خلل هارا
دو جویایی رهی فردا، من و دریا، من و دریا
به چندین رنج و تاب و تب، سرود زندگی برلب
دوانیم از پس دنیا، من و دریا، من و دریا
دوانیم از پس دنیا، من و دریا، من و دریا