Ala Ai Paik Gul Rokhsar

الا ای پیک گل رخسار کابل
الا ای کابلی رفتار کابل
سلام ما ببر هر صبحگاهی
به دور افتادگان شهر کابل

دلم بسیار تنگ است
مسافر دارم اخر
مده آزارم آخر
به همرایم به جنگ است
مسافر دارم آخر
مده آزارم آخر

دلم با غم تفاهم کرده ای دوست
هوای شهر و مردم کرده ای دوست
از آن روزی که تو آواره گشتی
لبانم خنده را گم کره ای دوست

دلم بسیار تنگ است
مسافر دارم اخر
مده ازارم آخر
به همرایم به جنگ است
مسافر دارم آخر
مده آزارم آخر

بیابان لاله زد صحرا چمن کرد
زمین سبزینه های تر به تن کرد
نسیم صبح در خون میکشد تن
مگر آواره یی یاد وطن کرد

مسافر دارم اخر
مده ازارم آخر
به همرایم به جنگ است
مسافر دارم آخر
مده آزارم آخر