Danad Khuda Ke Bahre Khuda

داند خدا که بهر خدا می پرستمت
هان ای وطن مگو که چرا می پرستمت

زرات هستیم ز تو بگرفته است جان
چون برتری ز جان همه جا می پرستمت

چون پر شکسته مرغ که از آشیان جداست
اینک زآشیانه جدا می پرستمت

چون بوی گل به یاد تو ام میبرد بباغ
با لرزش نسیم صبا می پرستمت